انجمن بچه های کنکوری!

یه روز تو زندگیم بودی
همین جا رو بروم بودی
اما آرزوم نبودی
فکر میکردم از آسمون
باید بیاد یه روزی اون
آرزوم بشه تموم
یه اشتباهی کردم و دل تو رو شکستم و(خوب کردم حقت بود )
نمی بخشم خودمو

دلمو از دار دنیا به تو هدیه داده بودم
با تموم بی پناهی به تو تکیه داده بودم

همیشه میون قاب خالی درهای بسته
طرح اندام قشنگت پاک و رویایی نشسته
کاش میشد چشام ببینن طرح اندام تو داره
زنده میشه جون میگیره پا توی اتاق میزاره
کاش میشد صدای پاهات بپیچه تو گوش دالون
طرف دالون بگرده سر آفتاب گردونامون
کاش میشد دوباره باغچه پر گلهای تو باشه
غنچه سفید مریم با نوازش تو واشه
کاش میشد اما نمیشه، نمیشه بیای دوباره
نمیشه دستات تو گلدون گلای مریم بزاره
کاش میشد اما نمیشه این مرام روزگاره
رفتنت همیشگی بود دیگه برگشتن نداره.....

قصه منو غم تو قصه گل و تگرگه
ترس بی تو زنده بودن ترس لحظه های مرگه
ای برای با تو بودن باید از بودن گذشتن
سر به بیداری گرفته ذهن خواب آلوده من

نسترن با تو دل من توي گلخونه ياره
وقتي نيستي تك و تنها لحظه ها رو ميشماره
نسترن وقتي ميخندي يه دروغي تو چشاته
نمي گي اما ميبينم دل ديگري باهاته

مگذار كه ياد ما را طعم تلخ اين حقيقت ببرد
اين حقيقت است كه از دل برود هر آنكه از ديده رود
اين حقيقت است كه از دل برود هر آنكه از ديده رود

من همون جزیره بودم خاکی و صمیمی و گرم ٬ باسه عشق بازی موجا قامتم یه بستر نرم

یه عزیز دردونه بودم پیش چشم خیس موجا ٬ یه نگین سبز خالص روی انگشتر دریا

تا که یک روز تو رسیدی توی قلبم پا گذاشتی ٬ غصه های عاشقی رو تو وجودم جا گذاشتی

زیر رگبار نگاهت دلم انگار زیر و رو شد ٬ برای داشتن عشقت همه جونم آرزو شد

تا نفس کشیدی انگار نفسم برید تو سینه ٬ ابر و باد و دریا گفتن حس عاشقی همینه

اومدی تو سرنوشتم بی بهونه پا گذاشتی ٬ اما تا قایقی اومد از من و دلم گذشتی

رفتی با قایق عشقت سوی روشنی فردا ٬ من و دل اما نشستیم چشم به راهت لب دریا

دیگه رو خاک وجودم نه گلی هست نه درختی ٬ لحظه های بی تو بودن میگذره اما به سختی

دل تنها و غریبم داره این گوشه می میره ٬ ولی حتی وقت مردن باز سراغتو می گیره

می رسه روزی که دیگه قعر دریا میشه خونم ٬ اما تو دریای عشقت باز یه گوشه ای می مونم

(احمد نبی زاده آهنگ زیبای واسه من گل نفرست_-)
**واسه من گل نفرست ديگه دوست ندارم
نمي خوام گذشته ها رو باز به خاطر بيارم**

مي دوني ميون ما هر چي بود گذشت و رفت

اون بهار آشنايي خيلي زود گذشت و رفت

ديگه از دوست دارم حرفي نزن

آخه عاشقي نيست ميون تو و من

من و تو بنده اين ما و منيم

اما عشق يعني با هم يکي شدن

از دلم مي پرسم آيا تو رو مي بينم دوباره

مي پيچه صدات تو گوشم که با خنده مي گي آره

خنده هاي تو غريب و گريه هاي تو دروغ

تو چي بودي واسه من يک چراغ بي فروغ

ديگه از دوست دارم حرفي نزن

آخه عاشقي نيست ميون تو ومن

من و تو بنده اين ما و منيم

اما عشق يعني با هم يکي شدن

نمیترسیم اگه حتی ستاره شیشه ایی باشه
گلابدون بلور ما گلاب نورو میپاشه